Zicht op kasteel de Borght, toestand voor 1756, Lakenmakersstraat 4

Beschrijving

Op dat ogenblik zou het toebehoord hebben aan baron Coloma. De datering van de toestand van het kasteel door tekenaar De Noter, zijnde 1780, klopt wellicht niet.

Zowel de etymologische verklaring van de naam De Borght als de fysieke sporen op het domein van een kunstmatige aarden ophoging en omheiningsgracht wijzen op een oude, middeleeuwse oorsprong als motte of torenvormige versterking. Dit gegeven en haar ligging in het oude Berthoutleen van Nekkerspoel hebben Mechelse kroniekschrijvers en historici vaak verleid om het bezit van De Borght toe te schrijven aan graaf Ado of aan de Berthouts, stadsheren van Mechelen. Deze toeschrijvingen zijn echter nooit ondersteund geweest door harde bewijzen.
Meer zekerheid is er over het feit dat de Borght in 1423 als domaniaal goed door hertog Filips de Goede verkocht werd aan Adriaan Adeleyen. In 1428 was ze eigendom van Lodewijk De Donckere, alias 'T Sallaert, schout van Mechelen. Hij liet het oude kasteel afbreken en op dezelfde plaats een nieuw bouwen. Door verkoop en vererving komt het kasteel achtereenvolgens in handen van leden van de families de Barres, Van der Aa, Snoy, de Steenhuys, de Vos en Roose. Via de laatste kwam het via huwelijk in bezit van Charles Vital Alexander Coloma. Hij overleed op 21 november 1758. Twee jaar voordien, in 1756, brandde het oude kasteel volledig af. In 1758 werd het gesloopt op de funderingen en enkele brokstukken na (bewaard in het Hof van Busleyden). De meeste prenten van de Borght geven de toestand weer van voor de brand en afbraak.
Kort na 1758 liet baron Jean Ernest Coloma op deze site een nieuw huis bouwen. Daarover is echter weinig bekend. Het gebouw werd omstreeks 1858-1859 afgebroken. Op de funderingen van het 15de-eeuwse hoofdgebouw werd circa 1860 het huidige neogotische kasteel in opdracht van Edward Van Doornick. In 1909 breidde men het gebouw uit aan de westzijde, waardoor de huidige vorm tot stand kwam. De erfgenamen van de laatste eigenaars verkochten in 1975 het kasteel en domein aan een privébedrijf. Op 6 maart 1997 kreeg het goed een officiële bescherming als monument. Sedert meerdere jaren is het onbewoond.

Meer info vindt u op : [[http://inventaris.vioe.be/dibe/relict/1470^http://inventaris.vioe.be]]